Onze katten

Marketeers verklaren me vast gek omdat ik een hele pagina 'verspil' aan een stel huisdieren. En ja, eigenlijk kan dit net zo goed bij "over mij" staan, maar ik wil onze katten de aandacht geven die ze dubbel en dik verdienen. Zij waren en zijn de reden waarom ik me al jaren verdiep in kattengedrag. Zonder hen zou de kattentaal voor mij nog altijd een groot mysterie zijn. Zonder hen zou Furriends For Life niet bestaan 😻

Romy*

In september 2013 trokken we naar een kennis die vier gedumpte kittens had aangetroffen in haar kippenhok. We zouden er twee adopteren. Ik had mijn zinnen gezet op het enige tijgertje uit het nest (het buitenbeentje). Ter plaatse was er ook een klik met een van de andere drie. Onze keuze leek gemaakt, tot we zagen dat een van de 'achterblijvers' ons smekend aankeek.

We hebben alsnog geswitcht en zo is Romy in ons leven gekomen. Een angstaanjagend acrobatische en super aanhankelijke felle mie, die alles uit haar korte leven gehaald heeft.

Veel te kort - eind januari 2017 is ze gestorven na nierfalen. Toen wisten we nog niet dat katten zo meesterlijk zijn in het verbergen van pijn. De weinige signalen die ze had uitgestuurd, hebben we niet of verkeerd begrepen.

Na een periode van verdriet en schuldgevoel was ik klaar om te leren uit onze fouten. Het boek 'I 🖤 Happy Cats', dat later dat jaar uitkwam, heb ik in één ruk uitgelezen. En ik ben niet meer gestopt met lezen en bijleren - met dank aan Romy'tje.

Oliver

Het enige tijgertje uit het nest van vier en broertje van Romy. Binnengekomen op amper 250 gram en nu een stevige beer van bijna 6 kg. Net als zijn zusje heel lief en aanhankelijk, al beseffen we dat we hem als kitten iets te veel verwend hebben. Daardoor raakt Oliver soms gefrustreerd door situaties die anders verlopen dan hij zou willen - zijn enige minpunt.

Als kat van middelbare leeftijd kampt hij met enkele kwaaltjes, waaronder matig overgewicht (cursus kattenvoeding voor gevolgd). Met de jaren zullen er nog aandoeningen bij komen, dus de handboeken over seniorkatten liggen al klaar 😉

Een van de manieren om Oliver fysiek en mentaal gezond te houden, is spelen. Daarover ga ik zeker nog schrijven, want alle katten van alle leeftijden hebben daar baat bij.

Mocht je je afvragen hoe Oliver gereageerd heeft op de dood van Romy: zoals je hieronder kan lezen, woonden er intussen nog twee andere katten bij ons. Daardoor was er niet plots een leegte en kon hij er vrij goed mee om. Maar 3,5 jaar lang waren ze quasi onafscheidelijk.

Jamie

(of Catanova, Fluffbutt, Don Jaime of the Fur-resh Pur-rince of Bel-Hair)

We hebben Romy en Oliver genoemd naar twee leden van het rocktrio The xx. Het stond dus in de sterren geschreven dat ook wij op een dag een drietal zouden hebben. Dat heeft uiteindelijk iets meer dan twee jaar geduurd. Jamie was eind 2015 achtergelaten in de traphal van een flatgebouw en zo in het asiel beland. Daar ging ik helpen voor hun kerstmarkt, hij zat in een bench in het kantoor en het was liefde op het eerste gezicht 💘

We weten niet hoe zijn eerste levensmaanden waren en of hij goed gesocialiseerd werd. Feit is dat Jamie heel angstig van aard is. Uitgerekend hij moet af en toe een extra check-up krijgen vanwege astma. Met training hoop ik de stress tijdens de visites te kunnen beperken. Dat zal ook van pas komen als hij ooit een puffer nodig zou hebben.

Als langharige kat heeft hij al enkele keren last gehad van knopen in zijn vacht. Dankzij een informatief boek weten we nu hoe we die kunnen vermijden. Want hoe minder gepruts aan zijn lijf, hoe beter voor Jamie.

Ook al zorgt Jamie af en toe voor gepieker, hij maakt dat ruimschoots goed met zijn eindeloze schattigheid. Als er nog geen smartphones met camera bestonden, dan zou iemand die speciaal voor hem uitvinden.

Foxy*

In de lente van 2016 kwam een jong, bang en zwanger straatkattinnetje in opvang bij onze vriendin Marleen. Foxy was geen katje om zonder handschoenen aan te pakken, maar na haar bevalling werd ze zorgzaam en lief. De kittens vonden een nieuwe thuis, Foxy niet. Na overleg met Bram en de plechtige belofte dat vier katten het maximum zou zijn, hebben wij haar een gouden mandje gegeven.

Heel af en toe flakkerde haar innerlijke Mrs. Hyde weer op (zoals voor haar eerste check-up bij de dierenarts), maar doorgaans was Foxy altijd te vinden voor een knuffel. Was het niet met een van ons, dan wel met een van de andere katten. Zij hebben van haar geleerd dat ze al miauwend onze aandacht kunnen trekken om dingen gedaan te krijgen.

Op een zaterdagavond in november 2019 heb ik Foxy bij het thuiskomen dood aangetroffen. Voor onze gemoedsrust hebben we een autopsie laten doen, waaruit bleek dat ze gezond was en plots gestorven moet zijn. Dat gaf ons troost, al hadden we Foxy (net als Romy) een langer leven gegund.

Dankzij Dierencrematorium Oost-Vlaanderen zijn ze allebei nog een beetje bij ons:

Molly

Na het wegvallen van Foxy was het voor iedereen wennen. Ook Oliver en Jamie waren een tijdlang van slag, maar werden uiteindelijk een onafscheidelijk duo.

Die nieuwe dynamiek wilde ik niet verstoren, maar het hart volgt niet altijd het hoofd. In november 2020 hadden meer dan 20 katten onderdak nodig nadat ze waren weggehaald bij iemand die de zorg duidelijk niet aankon. Enter Molly - Potterheads weten waarom ze die naam gekregen heeft.

Molly is, wellicht door slechte voeding, zo goed als blind. Bovendien bleek ze getraumatiseerd door het samenleven met te veel katten in een te kleine ruimte.

Bij ons kreeg ze haar eigen kamer, met alle tijd om te wennen aan de nieuwe omgeving en aan ons. Daarna heeft ze geleidelijk aan in haar eentje de rest van het huis verkend. Intussen voelt ze zich hier al helemaal op haar gemak.

De introductie met Oliver en Jamie verloopt nog altijd met ups en downs. Molly moet leren dat de katertjes geen bedreiging vormen, en vice versa. Wellicht interpreteren zij haar grote pupillen als een teken van agressie.

Het is dus nog een work in progress, maar we hebben tijd en geduld. Wordt vervolgd ...

Graag meer harmonie tussen je katten?

Vraag raad aan de kattentolk